Prolog.

Przeprowadzamy się do Melbourne! Ale się cieszę. Nowa szkoła, nowi ludzie. Ja, moi rodzice i moja siostra Nadia będziemy mieszkać w domu jednorodzinnym. Każda z nas będzie miała swój, duży pokój. Nareszcie będę mogła ćwiczyć w pokoju moją kochaną akrobatykę. Nareszcie nie będę musiała cisnąć się w jednym pokoju z siostrą. Nareszcie nie będę musiała słuchać jej chrapania. A może tam nie będzie tak jak sobie to wymarzyłam? Może będę tęsknić za Polską?

-Hej Lena!- z zamyślenia wyrwał mnie głos siostry

-Co?

-Mówiłam oś do ciebie ale ty jak zwykle nie słuchasz!!

-Przepraszam. Zamyśliłam się.

-Za dużo myślisz. A teraz zostaw bagaże i choć ze mną do sklepu.

-Po co??

-Po cokolwiek. Nie mam zamiaru gnić na tym lotnisku.

No przecież to Nadia. Jak ona usiedzi kwadrans spokojnie to ogłoszę międzynarodowe święto.

Dla świętego spokoju poszłam z nią do tego sklepu. Nadia kupiła Coca-colę i snickersa a ja Fantę i Liona.

Po wyjściu ze sklepu skierowałam się w stronę lotniska. Po kilku krokach poczułam jak ktoś mocno potrząsa moim ramieniem. No tak to tylko moja niezbyt mądra siostra próbuje zwrócić na siebie uwagę.

-Zobacz

-Co mam zobaczyć?

-No tam!- wskazała ręką

-No co?

-Boisko debilu!

-No i co?

-Chodź poćwiczymy akrobatykę!

I w ten sposób zamiast czekać na samolot na lotnisku ćwiczę akrobatykę. Po kilku gwiazdach, przewrotkach i piramidkach miałyśmy dość. Poza tym na lotnisko powinnyśmy wrócić 20 minut temu.

***
Mam nadzieję że się podoba. Jeśli ktoś to czyta to proszę o jakiś komentarz.
Chętnie poczytam też wasze opowiadania. Pierwszy rozdział już niedługo :).